سدیم هیدروکسید چگونه باید ذخیره شود؟

سود سوزآور باید در ظروف مقاوم در برابر خورندگی مواد شیمیایی نگهداری شود. به دلیل ماهیت "نشت" و خطر شیمیایی NaOH، اقدامات آب بندی ثانویه مورد نیاز است. برای اطمینان از ویسکوزیته سیال و جلوگیری از رسوب (کریستالیزاسیون) محلول ها باید از روش هایی برای حفظ دمای محلول بالای 70 درجه فارنهایت در ظروف داخلی و خارجی استفاده کرد.

هنگام ذخیره یا انتقال NaOH باید از برخی فلزات اجتناب شود. این فلزات عبارتند از آلومینیوم، سرب، قلع، روی و آلیاژهای روی مانند برنج و برنز. همچنین به دلیل وجود روی در پوشش محافظ باید از فولاد گالوانیزه اجتناب شود. هیدروکسید سدیم این فلزات را از نظر شیمیایی خورده و در محلول آزاد می کند. مقدار pH بالا و وجود آب باعث ایجاد هیدروژن قابل اشتعال و انفجار می شود. فولاد کربنی به طور کلی برای حمل و نگهداری NaOH ایمن در نظر گرفته می شود، اما این فولاد کم کربن را در دماهای بالا از نظر شیمیایی خورده می کند.

هیدروکسید سدیم به طور طبیعی محصولات تجزیه مضر تشکیل نمی دهد، منجر به پلیمریزاسیون مضر نمی شود و به نور ماوراء بنفش حساسیت نشان نمی دهد، بنابراین به عنوان یک ماده شیمیایی پایدار در نظر گرفته می شود. با این حال، باید مراقب بود که از مواد ناسازگار و نزدیکی آنها به ظروف نگهداری NaOH جلوگیری شود. همیشه الزامات و مشخصات دقیق محصول را برای اطمینان از اینکه مخزن می تواند با موفقیت غلظت هیدروکسید سدیم را ذخیره کند، در میان بگذارید. مخازن ذخیره سازی باید همیشه به طور منظم نگهداری و بازرسی شوند تا عمر مورد انتظار ظرف افزایش یابد.